pozostawiona jako bojowa spuścizna pilotów rozpoznawczych jeszcze I, a szczególnie II wojny światowej, jest stale aktualna i wciąż daje znać o sobie. i nawet w aktualnie obowiązujących sposobach wciąż występują konieczne i nieprzemijające cechy rozpoznania powietrznego: skrytość, znacząca zagadkowość działań rozpoznawczych dla przeciwnika i potrzeba pokonania bariery systemu obrony powietrznej, jaka by ona silna nie była.<br><br>&lt;tit&gt;BARIERA NR 2<br>MASKOWANIE - WALKA z CIENIEM&lt;/&gt;<br><br>Nieustannie rośnie na współczesnym polu walki liczba i różnorodność obiektów podlegających rozpoznaniu: stacjonarne i ruchome, dużych rozmiarów i punktowe, odkryte i silnie zamaskowane, ukryte w otaczającym je tle. Różna jest przy tym ich konfiguracja, złożoność i znaczenie w walce, odległość