skręcić mi kark, pomyślał Hunt. <br>Dobrze pamiętał słowa Vassone. Ułaskawienie przyszło w chwili, gdy kolano Cienia wyciskało z Huntowych płuc resztki powietrza. W pierwszym zdaniu darowała mu życie, w drugim - przyobiecała śmierć. <br>Więc najpierw pospieszne: - Nie, zostaw go! - a kiedy już podniósł się na nogi i wyszedł zza sofy: - Ale jakby co - tu wymierzyła w niego palec (drżał lekko, podobnie jak cała jej ręka) - ciebie pierwszego szlag trafi. <br>- Spokojnie, spokojnie - mruknął Nicholas, masując sobie nadwerężony nos. - Jurdy zaraz tu będą. <br>Tak na niego spojrzeli, że był pewien, iż Cień ponownie się nań rzuci, niemal już słyszał ten rozkaz Vassone. <br>Ale ona tylko