rozproszenia; możliwości, jakie się tu nasuwają, pozostawiamy do ewentualnej dyskusji.<br>Skuteczność jako kryterium wyboru metody. Wzorując się na teorii podejmowania decyzji można by założyć dodatkowo, iż rozkład f&lt;hi rend="upper"&gt;m&lt;/&gt; zależy od jakiegoś czynnika (stanu rzeczy, "&lt;foreign lang="eng"&gt;state of Nature&lt;/&gt;"), którego faktyczna wartość nie jest znana osobie działającej. Pośrednio zatem i skuteczność metody, jakkolwiek ją zdefiniujemy, będzie zależała od owego czynnika. Wydaje się, że założenie powyższe jest dla wielu przypadków wyboru metody realistycznym opisem sytuacji. (Najbardziej może znany przykład stanowi wybór metody wnioskowania; zakłada się wówczas, że każdy stan rzeczy wyznacza rozkład prawdopodobieństwa na zbiorze W , pośrednio współokreślając f&lt;hi rend="upper"&gt;m&lt;/&gt;).<br>W takiej sytuacji nie można