mnie choroba ta odebrała szczęście. Nie mów o nicieniu! Niech go ziemia pochłonie! Nie, ja jednak dalej będę o nim mówił. Nie poradzą mu nawet słynni siłacze i bohaterowie, Nie zmoże tej choroby lek od tubiba. Ze łzami w oczach prawię o klęsce nicienia.<br> Lamenty poetów traktować można co najwyżej jako najbardziej wstępny wywiad lekarski. Przejdźmy więc do suchej relacji naukowej. W kartotekach przestępczych nicienie, pasożytujące w tkankach, są bardzo źle notowane. Zwłaszcza jeden, zwany Dracunculus medinensis, sadowi się w głębi tkanki łącznej lub podskórnej człowieka. Pasożyt ten wywołuje ubytek skóry, przez który wydostają się na zewnątrz jego larwy. Tak oto w