ponieważ nie jestem wtedy u nikogo innego, ale jestem bezwzględnie u siebie (<foreign lang="ger">bei mir selbst</>), a przedmiot, który jest dla mnie istotą, jest moim bytem dla mnie w nierozdzielnej ze mną jedności. Mój ruch w pojęciach jest ruchem we mnie samym</>. I dalej: <q>Wolność jest sama w sobie negatywnością i jako taka musi przed nami wystąpić</>. Zwróćmy najpierw uwagę na rdzeń pierwszej formuły: <q>jestem u siebie</>. Jestem u siebie wtedy, gdy nic, co mnie otacza, nie jest mi obce, jest "oswojone". Istnieją, zdaniem Hegla, różne formy "oswajania" świata przez człowieka. Jedną jest pożądanie, inną praca. Pożądanie odsłania mi rzecz jako przedmiot zdolny