daj Boże, wyniknie, to dopiero jest problem. Bo się okazuje, że naprawdę nie ma już o czym gadać. Dlatego czasem staram się udawać, że kogoś nie poznałem, nie zauważyłem, że nie mam czasu, że się spieszę i tylko krótkie "cześć" wchodzi w rachubę. Ale tym razem było inaczej. Z Pawłem jakoś zawsze się mijaliśmy, wtedy kiedy moglibyśmy się lepiej poznać. Zdawało mi się zresztą, że on się mijał ze wszystkimi. Nie pamiętam go z żadnych imprez, wyjazdów, knajp. Żadnych dziewczyn, żadnych szczeniackich wygłupów. Właściwie niewiele o nim wiedziałem, ale zawsze zdawał mi się sympatyczny i interesujący. I naprawdę się ucieszyłem, kiedy