jednym z małych miasteczek galilejskich, na terytorium zajętym przez pokolenie Neftali, ujrzał światło dzienne Tobiasz. Wychowywał się w religijnej atmosferze domu, w którym panowało przywiązanie do tradycji i wiary przodków. W tym samym duchu wychowywał też swego syna, któremu również nadał imię Tobiasz. Wywieziony do niewoli asyryjskiej, potrafił urządzić sobie jakoś życie i nieźle mu się wiodło. Opływał w dostatki i był zamożny, ale bogactwa swego nie używał dla siebie, tylko dzielił się nim z najbardziej potrzebującymi współziomkami uciskanymi srodze przez Asyryjczyków. Szczególnie poświęcał się Tobiasz spełnianiu ostatniej posługi i grzebaniu, zgodnie z rytuałem religii Mojżeszowej, zmarłych Izraelitów, za co groziła