dwadzieścia lat i sen nie jest bardzo potrzebny. To drżenie przed świtem ma niedoceniany wtedy smak najuczciwszej pod słońcem, czy raczej księżycem, wiary, że właśnie skończył się świat. I ten świat rzeczywiście się kończy. Tym przedrannym drżeniem, którego nie sposób już później powtórzyć. Bo naiwność dziecięcia ma się tylko ten jeden raz. Ale cuda się zdarzają i każdemu będzie dany cud na jego miarę. <br><br>Zaczęło się od spotkania na ulicy. Czasem coś się tak głupio zaczyna. I najczęściej nic z tego nie wychodzi. A, to ty, cześć, kopę lat, co słychać, a co u ciebie, w porządku, a co u Kasi, Doroty