być gorzej. Są ludzie, którzy w kłębach taśmy filmowej widzą czarne robaki. Anglik odchrząkuje dwa razy.<br>- Hello again. - I po chwili, ostrożnie: - (&lt;gap&gt;)<br>Spod koca odpowiada mu bujne chrapanie.<br>&lt;tit&gt;Port Authority Bus Terminal&lt;/&gt;<br>Na dworze jest jeszcze jasno. Carlos przystaje pod wystawą sklepiku z pornografią, gdzie w oprawie neonowych liter XXX jeżą się kępy beżowych sztucznych członków, i zadziera głowę w stronę dalekich ramp, po których jeden za drugim jak japońskie gąsienice wpełzają do dworcowego brzucha szarosrebrne autobusy dalekobieżne o przyciemnionych szybach. Rampy sięgają piątego piętra, szóstego. Carlos prędko liczy autobusy, kalkuluje w myślach wytrzymałość betonu, moduł Younga, kąty nacisku. Ósma Aleja