wyznaniowych, uległy zmianie stosunki społeczne w miastach, a pospólstwo zyskało własne przedstawicielstwo we władzach. Zmieniała się także zabudowa miast, które rozrastały się poza średniowieczne mury. Na dawnych przedmieściach fundowano klasztory, osiedlała się ludność rzemieślnicza i kupiecka nie mająca praw miejskich, powstawały - wyłączone spod zarządu miasta - rezydencje magnackie i szlacheckie, tzw. jurydyki.<br><br>Walka o przywileje i rynki zbytu uniemożliwiła rywalizującym ze sobą miastom wytworzenie wzajemnej więzi. A tylko solidarne działanie mieszczan pozwalało podjąć starania o prawa gospodarcze i polityczne. Jagiellonowie w doraźnych potrzebach politycznych, np. przy elekcjach, odwoływali się do miast, próbując rozbudzić ich aktywność. Król Aleksander w 1503 r. zaprosił na