jest, że jedni widzą siebie w innych: niewolnicy odkrywają "swoją prawdę" w swych panach, a panowie w swych niewolnikach. Stąd jedni uważają się za powołanych do absolutnej służby, drudzy do absolutnego panowania. Świadomość stoicka czyni wyłom w tej spirali. "Jej czynność polega na tym <gap>, by zarówno na tronie, jak w kajdanach, przy całej zależności jednostkowego istnienia, być wolnym i zachować martwą niewzruszoność (<foreign lang="ger">die Leblosigkeit</>), która stale wycofuje się z ruchu istnienia - zarówno z działania, jak doznawania - w prostą istotność myśli". Stoicyzm różni się od uporu, który również jest reakcją na niewolnictwo, tym, że podczas gdy upór obstaje przy czymś jednostkowym i