pińskich błot, był maszynistą kolejowym. Imię matki, Aleksandra, mało mówiło, ale jej brat nazywał się Kazimir, a siostra Zosia, co wskazywało na polskie pochodzenie. Kazimir, trochę rewolucjonista, trochę marzyciel, usiłował skonstruować maszynę latającą, ale mu się rozpadła - na ziemi. W 1905 wywijał się policji, ale w 1914 pognali go w kajdanach na Sybir. Nikołaj skończył czteroletnią szkołę cerkiewną, w której była biblioteka. Czytał o Siczy, jej pułkownikach, atamanach. Swój pierwszy pułk nazwał później imieniem Bohuna. Matka umarła na gruźlicę, kiedy miał dwanaście lat. Ojciec był ciągle w drodze, dzieci nie miały opieki, ożenił się po raz drugi. Dwóch najstarszych, Nikołaja i