za wczorajsze. Musiałem pomóc Erwinowi.<br>- Nic mnie to nie obchodzi - Sophie odsunęła od siebie zaborcze ręce męża i się nadąsała. - Ani Erwin, ani ta astrologiczna prognoza. Źle się czuję. Pozwól mi spokojnie zasnąć.<br>- Kochanie, jutro ci dam naszyjnik z rubinami - oddech Mocka parzył ją w szyję. Wstała i usiadła na kanapce pod oknem, podwijając pod siebie jedwabną koszulę nocną. Spojrzała na łóżko i przypomniała sobie drapiącego brodą starca.<br>- Masz mnie za kurtyzanę - Sophie patrzyła uważnie nieco wyżej, ponad głowę Eberharda - której miłość można kupić za naszyjnik?<br>- Wiesz, że bardzo lubię - uśmiechnął się zmysłowo - kiedy udajesz sprzedajną dziewczynę.<br>- Mówisz ciągle o sobie