przekazywał sobie ustnie z pokolenia na pokolenie. Dzięki ludowemu charakterowi opowieści nagromadziło się naokoło prawdziwych wydarzeń takie mnóstwo legend, podań ludowych, klechd, anegdot i dykteryjek, że dziś już trudno odróżnić prawdę od fantazji. Kapłani-kompilatorzy, pochłonięci prawem Jahwe i Mojżesza, bezceremonialnie przerabiali podania dla dogodzenia swojej tezie religijnej, jednakże jako kanwą dla swoich nauk posługiwali się starymi podaniami ludowymi, stanowiącymi wyraz twórczej wyobraźni Hebrajczyków, ich mentalności, obyczajów i tęsknot. Kapłani przez przeoczenie nie wymazali z tekstów wszystkiego, co wskazuje na ich dawność. W Księdze Rodzaju zachowały się niewątpliwie przeżytki wierzeń politeistycznych i fetyszyzmu, a w opowieściach o patriarchach spotykamy się bardzo