Typ tekstu: Książka
Autor: Myślińska Elżbieta
Tytuł: Laboratoryjne badania gruntów
Rok wydania: 1998
Rok powstania: 1992
oraz chemizmu wody porowej.

Grunty zawierające minerały o budowie typu 2 : 1 (np. minerały grupy smektytu - p. rozdz. XIX, charakteryzujące się ruchomą siecią krystaliczną, wykazują znacznie większe pęcznienie niż grunty zawierające minerały grupy kaolinitu o nieruchomej sieci typu 1 : 1 (tab. 31). Minerały grupy hydrołyszczyków charakteryzują się pęcznieniem wyższym niż kaolinity, niższym zaś niż montmorillonity. W tabeli 31 przedstawiono także wpływ jonu wymiennego na wielkość pęcznienia. Minerały zawierające w kompleksie wymiennym kationy dwu- i trójwartościowe pęcznieją znacznie słabiej niż minerały zawierające kationy jednowartościowe (np. sód). Oczywiście wpływ składu mineralnego i jonów wymiennych (kompleksu sorpcyjnego) na pęcznienie gruntu jest tym większy, im
oraz chemizmu wody porowej.<br><br>Grunty zawierające minerały o budowie typu 2 : 1 (np. minerały grupy smektytu - p. rozdz. XIX, charakteryzujące się ruchomą siecią krystaliczną, wykazują znacznie większe pęcznienie niż grunty zawierające minerały grupy kaolinitu o nieruchomej sieci typu 1 : 1 (tab. 31). Minerały grupy hydrołyszczyków charakteryzują się pęcznieniem wyższym niż kaolinity, niższym zaś niż montmorillonity. W tabeli 31 przedstawiono także wpływ jonu wymiennego na wielkość pęcznienia. Minerały zawierające w kompleksie wymiennym kationy dwu- i trójwartościowe pęcznieją znacznie słabiej niż minerały zawierające kationy jednowartościowe (np. sód). Oczywiście wpływ składu mineralnego i jonów wymiennych (kompleksu sorpcyjnego) na pęcznienie gruntu jest tym większy, im
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego