Spróbowałam spełnić jej życzenie, westchnęłam, pokręciłam głową i wróciłam do początku listu.<br>- Przeciwnie. Muszę czytać wolniej, jeśli mam wszystko zrozumieć...<br>Przeczytałam upragnione wiadomości trzykrotnie. Z pewnym trudem zmusiłam się do zaniechania po raz czwarty czytania fragmentów całkowicie prywatnych i skupiłam się nad fragmentami mniej prywatnymi. Zosia stała nade mną jak kat nad skazańcem.<br>Nie ulegało wątpliwości, że śmierć Edka narobiła kłopotów różnym, bliżej niesprecyzowanym osobom. Nadal nie bylo wiadome, jakim nazwiskiem przedstawiał mu się facet w czerwonej koszuli. Nawet i bez nazwiska jednakże stało się już pewne, że ów facet był jednostką nad wyraz podejrzaną. Związany był z jakąś nie znaną