zdrajczego przed sądem postawić,<br> żeby za krew mych sióstr odpowiedział.<br>HRABINA ORDURANI szeptem do POLAKA WĄSATEGO.<br>POLAK WĄSATY Pani Hrabina zapytuje... czy was,<br>Matko... bito?<br>KSIENI MIECZYSŁAWSKA milcząco potakuje głową, po<br>chwili<br> Butem i batem ślepe ciała mniszek<br> posiniaczone... Skomlenie bydlęce<br> słyszę aż tutaj, nad sławnym Paryżem<br> i widzę tutaj katów rude ręce<br> siekące siostry wyjące pod krzyżem... &lt;page nr=176&gt;<br><br><br><br>W głębi salonu przeciągły jęk POLAKÓW, HRABINA<br>znowu szeptem do tłumacza.<br>POLAK WĄSATY Pani Hrabina zapytuje... dlaczego nie<br>napisałyście do Rzymu?<br>GŁOSY POLAKÓW w głębi salonu Oh! Oh!<br>HRABINA ORDURANI odwróci się i spojrzy ze zdziwieniem na oburzonych.<br>KSIENI MIECZYSŁAWSKA Powiedz jej, ziomku