I zamilkł. <br>Hans upił wódki. "Co on &lt;hi rend="spaced"&gt;niby&lt;/&gt; przemilczał? Co mi chciał przekazać, czy choćby osiągnąć nowy stopień zaufania? Odesłać mu znak". <br>- Widzę... widzę tych ludzi- Uśmiechnie się. - Seniorzy, co po zrobieniu zdjęcia­nie­zdjęcia... chusteczką kurz z oczu wycierają... <br>Oberżysta potrząsnął głową trzykrotnie, tyle że tyle, i spojrzał na kieliszek. Uniósł go do ust. Teraz powoli stawia na blacie. Patrzy Hansowi w oczy. <br>- Panie profesorze... Teraz już mało kto &lt;hi rend="spaced"&gt;pamięta.&lt;/&gt; Kostusia kosi te siwe makówki, tak że ta ziemia musi sama o sobie myśleć... siebie pamiętać. Coraz ciężej nam służyć tej ziemi, &lt;hi rend="spaced"&gt;co rodem z morza&lt;/&gt;... Co pokolenie, inną mowę