Wiesz, że studiuję na roku z Aśką Wrońską?<br>Chwilę trwa, nim ta rewelacja pokona Atlantyk.<br>- Poważnie? Wiedziałam, że ona zdaje na jakieś studia, ale nie miałam wtedy głowy do szczegółów. Ładna dziewuszka, nie? Pozdrów ją ode mnie.<br>Byłem jak nałogowiec, który po kilku miesiącach przerwy zapalił pierwszego papierosa, wypił pierwszy kieliszek; głód używki odzywa się z poczwórną siłą, a sklep bezterminowo zamknięty. Milena nie wie, kiedy wróci; powiedziała, że nieprędko; ten telefon poprzedzała niedorzeczna nadzieja, Bóg wie skąd i Bóg wie jaka wiara, że on coś może zmienić, a przecież to była, bo musiała być, tylko krótka rozmowa, kilka słów w