ojczyznę, niekoniecznie lewą ręką.<br>Jerzy stał z podniesionym kieliszkiem w dłoni. Nikły w swej przykusej, wyszabrowanej marynareczce, wystawiony na spojrzenia zdumione, ciekawe, wystraszone... Trzymał tylko kieliszek, a czuł wysiłek mięśni, jakby trzymał stupudowy ciężar.<br><page nr=432> "Jeśli nie spełnią toastu, cisnąć kieliszek o ziemię i iść do drzwi... przykazywał sobie prędko. - Cisnąć kieliszek..."<br>W martwej ciszy słyszał głośny oddech swego sąsiada. Generał Drobny powoli zasalutował w jego stronę kieliszkiem.<br>- Racja! - zachrypiał z kąta sali Borejsza i roześmiał się głośno.<br>Cisza pękała. Najpierw zarysowały ją szepty, potem już szmerek aprobaty i konsternacji, wreszcie gwar.<br>Jerzy stał blady. Ktoś do niego mówił, inny uśmiechał się