i tak skończyli na drugi dzień...<br>&lt;page nr=450&gt; Robert oklapł nagle. Szczęka mu zwisła, zamyślił się z otwartymi ustami. - Eh - zabrał głos Jagiełło.<br>- Jest co wspominać... - westchnął pobożnie pan.<br>- Jak to jest właściwie? Dwadzieścia dwa lata i wspominać? Gdzie jest madame Verey? - zbuntował się Robert.<br>- Przecież walka trwa... - szepnął pan patrząc w kieliszek pod światło bogatych żyrandoli. Orkiestra po raz czwarty już chyba grała "Lamour, Lamour... "<br>- Panie pułkowniku, czy pamięta pan porucznika Zygmunta? Tego, co to wsypał się z radiostacją i wyszedł? - spytał Kolumb, jakby było to w jakimś związku ze zdaniem o trwającej walce.<br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br>Robert wybornie wykorzystywał autorytet ugruntowany od czasów Polish