i właściwie należało podziwiać precyzję działania tych ludzi, którzy spadali na swe ofiary w najwłaściwszym miejscu i czasie. Zaraz jednak wtargnęli za kotarę i zabrali się do mojej walizki.<br>- To moje! - zawołałem. - Nie mam z tą całą sprawą nic wspólnego! Ledwo co przyszedłem... Niech panowie spojrzą: nawet nie ma czwartego kieliszka! Ja w ogóle nie wiem, o co tu chodzi! Wspólnik wykorzystał moją nieobecność w biurze...<br>- Dobrze, dobrze - odparł ten w okularach<br>Spojrzałem z furią na Wąsika. Był teraz fioletowy ze strachu. Funkcjonariusz w okularach wyciągnął moje tysiące spod brudnej bielizny. Z kolei Wąsik rzucił na mnie zdziwione i nienawistne spojrzenie