miarowo głowie pływaka.<br><br>&lt;page nr=244&gt; ROZDZIAŁ DZIESIĄTY<br>1<br>Zapadał zmierzch. Od łąki wiatr nawiewał zapach świeżego siana a z drzwi kuchni zalatywało wanilią i pieczenią na dziko. W leśniczówce zapalono już światła. Przez otwarte okna w głębi jadalnego pokoju widać było suto zastawiony stół, a wokół niego gęsty wianuszek biesiadników. Po kilku kieliszkach nalewek i porzeczkowego wina zrobiło się wesoło. Ktoś z gości wstał, zaintonował "Sto lat". Potem już imieninowe przyjęcie potoczyło się gładko jak kula po bilardowym stole.<br>Młodzieży nakryto mały stolik na werandzie. Czwórka dzielnych detektywów w skupieniu pałaszowała donoszone z kuchni smakołyki. Właśnie kończyli znakomitą pieczeń z makaronem, gdy zjawiła