rozdań podjęliśmy ambitną próbę dojścia do szlemika w rozdaniu bez trzech asów. W ostatniej chwili włączyłem hamulec bezpieczeństwa. Teoretycznie- słusznie, jednak z praktycznego punktu widzenia... Dysponowaliśmy następującymi kartami: <br>Partner<br>&lt;gap&gt;<br>Gdyby w pokoju zamkniętym byli jacyś kibice, mogliby naszą licytację witać owacjami lub ewentualnie meksykańską falą. <br>Pokój zamknięty:<br>N<br>Ja<br><br>1 kier<br>3 pik<br>4 trefl<br>4 pik(?)<br>5 kier<br>pas<br><br>3 pik było oczywistym &lt;orig&gt;splinterem&lt;/&gt; (choć nie będę chyba malkontentem, jeśli zauważę, że lepiej było wskazać najpierw trefle sekwencją kolor-fit, a potem dopiero inwitować szlemika poprzez wskazanie krótkości pik). Po odzywce 4 przeżyłem chwilę zwątpienia. Przekroczenie strefy bezpieczeństwa sugeruje nadwyżkę