szans.<br><br>Joanna wróciła późnym wieczorem. Rodzice siedzieli na werandzie razem z Dzięciołowskimi i grali w brydża. Pierwszy zauważył ją Dzięciołowski.<br>- Co tak długo? Powiedziałem rodzicom, że chciałaś jeszcze pospacerować, ale już się o ciebie niepokoiliśmy.<br>- Marsz do łóżka, Joanno. - Helena nie oderwała wzroku od kart. Nic dziwnego - właśnie rozgrywała szlemika kier. <br><br>Joanna z trudem znosiła ostatnie dni na wczasach. Przy stole Dzięciołowski zachowywał się tak, jak dotąd, za to przechodząc obok niej, gdy inni nie mogli słyszeć, szeptał:<br>- Dziwka! <br>albo: - Piśnij choć słówko, wszyscy się dowiedzą, że jesteś kurewką.<br>albo: - Jeszcze się kiedyś spotkamy, ptaszyno. <br><br>Helena dalej zachwycała się Dzięciołowskim i