Ale dlaczego właśnie do Skolimowa?<br>- Muszę pani coś pokazać. Bardzo mi na tym zależy.<br>Czasu obydwojgu nam nie brakowało, wsiedliśmy więc do autobusu i dojechali przed sklep spożywczy w Skolimowie. Stała w jego progu panna Mariola. Zwolniłem ją po śmierci mamy, ale po starej znajomości podrzucała mi ze sklepu to kilo bezcennego cukru, to kostkę arcyrzadkiej margaryny. Tutaj deszcz nie padał i powolnym spacerem zaprowadziłem panią Janinę pod furtkę mego domu.<br>- Kto tu mieszka? - zdziwiła się pani Janina.<br>Furtka zaskrzypiała swojsko i weszliśmy do ogródka. Od dłuższego już czasu nikt go nie pielęgnował. Falowało morze chwastów, a w kącie czerniła się