ciotka Halina została zwolniona. Szła ulicą w towarzystwie Ojca i Mamy, wymachiwała torbą, którą jej zwrócono przy wypisywaniu, i humor jej dopisywał. Nabrała pewności siebie, nauczyła się kilku kajdaniarskich określeń, którymi gorszyła teraz siostrę i szwagra. Przybladła nieco, ale więzienie pomogło jej odrzucić wiele skrupułów i przesadnie przestrzeganych form, toteż kipiała radością życia.<br><br>Na temat śledztwa niewiele się dało z opowieści ciotki Haliny wywnioskować. Śledczy sam chyba nie wiedział, o co mu chodzi, myliły mu się akta, osoby i paragrafy