żandarmskiego munduru wzburzał i wzniecał gniew w pochopnych umysłach. Zwłaszcza gdy to był mundur kapitana Jurgaszki, znanego tropiciela tajnych związków i gorliwego sługi rządu!<br>To wzburzenie odjęło im mowę. W milczeniu posępnym doszli do końca mostu i w Bednarską pod górę skierowali kroki.<br>- Patrzcie no! - zawołał któryś nagle. - Ten siwowłosy kmiotek... czyż nie sądzicie, że musi on chyba pamiętać ową rzeź Pragi?<br>Wskazywał chłopa w długim kożuchu, stąpającego przed nimi powoli, z wiązką grabowych prętów na zgarbionych plecach.<br>&lt;page nr=252&gt; - To wzruszające byłoby, prawdziwie, spotkać człowieka, co bodaj własnym okiem oglądał tamte okropne zdarzenia!<br>- Ktoż wie, mógł on być i towarzyszem broni Kościuszki