Dobrze byłoby się tam dostać - powiedział <br>Artur.<br><br>- No chyba! - odrzekłem z zapałem.<br><br>Nie zwlekając zabraliśmy się do roboty. Artur związał <br>koniec sznura w pętlę i zarzucił ją na jeden z konarów <br>drzewa. Rzut był celny: sznur mocno zawisnął na grubym <br>sęku, dokoła którego pętla się zacisnęła. <br>Po chwili Artur z kocią zwinnością wdrapał się <br>po sznurze i zniknął w głębi dziupli. Uczyniłem <br>to samo i niebawem obaj znaleźliśmy się wewnątrz <br>dębowego pnia. Ze zdziwieniem stwierdziliśmy, że stoimy <br>na szczycie kręconych schodów, prowadzących w dół.<br><br>- Schodzimy? - zapytał Artur.<br><br>- Oczywiście, że schodzimy! - odrzekłem.<br><br>Świecąc latarkami, krok za krokiem jęliśmy zstępować <br>w dół po