konstrukcyjny ­ asemantyczny, <br>tzn. pozbawiony korelacji bezpośredniej między tekstem motywu pieśni a tekstem <br>polskim wykorzystanym w cyklu. Można natomiast mówić o ogólnej korelacji zachodzącej <br>między motywem pieśni a tekstem mszy. Korelację tę uzyskuje kompozytor głównie <br>przez określoną rytmizację motywu. Motyw inicjalny Bogurodzicy integrując pierwszą <br>i ostatnią część mszy i tradycyjnie zamykając koliście formę, ma strukturę rytmiczną <br>podkreślającą jego statyczny charakter, korelujący z tekstem, stanowiącym w <br>Introit rodzaj uroczystego wprowadzenia, natomiast w Agnus ­ błagalną modlitwę; <br>podobnie motyw nr 4 ­ statyczny motyw ofiarowania ­ integrujący Offertorium. <br>Odmienną strukturę rytmiczną ma motyw nr 2 ­ dynamiczny motyw radości, integrujący <br>część Gloria. Dominacja motywów statycznych nadaje tej mszy