1863 r., przeważnie utrzymujący się z pracy fizycznej. Wielu stanęło po stronie Komuny, ponieważ opowiadała się za dalszą wojną. "Przystępując do rewolucji paryskiej widzieliśmy w niej rewolucję socjalną, która przy powodzeniu mogła wywrócić cały stan rzeczy istniejący dziś w Europie" - stwierdzał Teofil Dąbrowski, brat Jarosława.<br>Byli na koniec wśród polskich komunardów członkowie Międzynarodówki Robotniczej lub też podający się za socjalistów - i ci solidaryzowali się w pełni z ludem paryskim. Jarosław Dąbrowski zgłosił się do dowództwa gwardii narodowej z radą natychmiastowego uderzenia na siedzibę rządową w Wersalu. Nie posłuchano go, ograniczając się do defensywy. Rada Komuny mianowała Dąbrowskiego generałem i powierzyła mu