kiedy dla rodaków w wielu przypadkach nie było przebaczenia. Urząd Bezpieczeństwa z założenia nie przebaczał ludziom, którzy dostali się w jego mordercze tryby. W całym dorosłym życiu nie miałem przypadku, by komuś nie przebaczyć. Potem sam zostałem ojcem i stawać musiałem przed dylematem przebaczania synowi. Na szczęście nie było to konieczne nazbyt często. Zazwyczaj przebaczałem i chyba nigdy tego nie żałowałem. Jakże trudno czasem powiedzieć: "nie ma sprawy", a w sercu szepnąć "przebaczam ci". Jakże często wyciągnięta do pojednania dłoń pozostaje w zawieszeniu, bo nikt nie odpowie na ten gest. W naszym pędzącym życiu właściwie nie ma miejsca na przebaczenie. Nader