mnie nie.<br>- Istnieje rozwiązanie polubowne - odezwał się łagodnie Regis. - Jak rozumiem, pani Milva wzdraga się przed oddaniem wierzchowca w cudze ręce...<br>- Jużci - łuczniczka splunęła siarczyście. - Wzdrygam się na samą myśl.<br>- Aby więc wilk był syty, a owca cała - kontynuował spokojnie cyrulik - niechajże pani Milva sama wsiądzie na karosza i dokona koniecznego jakoby objazdu nekropolii.<br>- Nie będę jak głupia po cmentarzu jeździć!<br>- Wżdy cię nikt nie prosi, dziewko! - krzyknął ten z włosami po brwi. - Do tego trza junaka, chwata, białejgłowie w kuchni przy garnkach się krzątać. Dziewka i owszem, może się później przydać, bo przeciw upioru wielce są łzy dziewicze przydatne, jeśli