sprzecznej <br>samotożsamości', czyli 'logiki paradoksu' (jap. hairi no ri). <br>W tym kontekście pojawia się konieczność uściślenia definicji pojęcia <br>prawdziwego paradoksu, którego synonimem jest 'absolutnie sprzeczna <br>samotożsamość'. W języku greckim słowo paradoks oznacza sąd sprzeczny <br>z powszechną opinią od parádoksos - nieoczekiwany, dziwny. Paradoks jest <br>nierozerwalnie związany z pojęciem sprzeczności, czyli z koniunkcją sądu <br>i jego negacji. Zasada niesprzeczności głosi, że żadna koniunkcja typu <br>nieprawda, że p i nie-p, nie może być prawdziwa. O sprzeczności Nishida <br>pisał: &lt;q&gt;"Z punktu widzenia abstrakcyjnej logiki [logiki klasycznej - A. K.] to, co jest sprzeczne, nie może się łączyć - właśnie dlatego, że nie może <br>nastąpić połączenie, mówimy