człowieka - łączy się z sytuacją, której znaczenie można określić bardziej dokładnie. Otóż szybko działa się wtedy, gdy to, co jest, wydaje się - subiektywnie - niewystarczające, niedobre, nieznośne, niebezpieczne itd. Innymi słowy szybkości towarzyszy jeśli nie świadomość kryzysu czy zagrożenia, to przynajmniej niezadowolenie z istniejącego stanu. A więc sytuacja generująca szybkość ma konotację zdecydowanie negatywną. Odwrotnie wygląda sprawa podmiotu szybkiego działania. Ten oceniany bywa z reguły pozytywnie, jako ktoś zdolny do skutecznej przemiany gorszego w lepsze.<br>Owe dobroczynne - w potocznym doświadczeniu - efekty szybkiego działania sprawiają, iż środek do celu w pewnym momencie sam może stać się celem, uniezależniając się od wartości sytuacji wyjściowej