że w rodzimym języku, określano tę czynność w średniowiecznej Islandii: telja kn(runna33. Landrecht posługiwał się ogólniejszym terminem lede (stawy, przeguby), ujawniając zarazem związek tej terminologii z archaicznym sposobem liczenia stopni pokrewieństwa na kolejnych zgięciach ręki i palca.<br>Termin parentilla w edykcie Rotariego i termin sibbe w Sachsenspiegel miały podobną konotację. W obu wypadkach chodziło o grupę uszeregowaną w siedem stopni pokrewieństwa i traktowaną jako krąg potencjalnych spadkobierców. Nie należy budować na tej zbieżności zbyt daleko idących uogólnień. W czasie, który dzielił te dwa źródła, treści społeczne kryjące się za wyrazem sippe (ród) i jego łacińskim odpowiednikiem mogły, a nawet musiały