ją w ramię&lt;/&gt;<br>ANETA<br>&lt;hi rend="italic"&gt;podskakuje przerażona i zaraz obejmuje Amelkę prawą ręką. Zosia przebiega na prawo i Aneta obejmuje ją lewą ręką&lt;/&gt;<br>Przyjechałam zastąpić wam matkę,<br>&lt;hi rend="italic"&gt;z patosem&lt;/&gt;<br>biedną waszą mamę, a moją ciocię. Będę was uczyć gry na fortepianie, o ile nie pójdziecie znowu do klasztoru. Tylko co skończyłam konserwatorium z medalem.<br>AMELKA<br>To nam wszystko jedno, czy z medalem, czy bez. A mamy nikt nam nie potrzebuje zastępować, bo my tak jej nie żałujemy, a zupełnie inaczej.<br>ANETA<br>&lt;hi rend="italic"&gt;z czułością&lt;/&gt;<br>Jakże to żałujecie jej? Powiedzcie.<br>&lt;page nr=99&gt; AMELKA<br>&lt;hi rend="italic"&gt;śmiejąc się z zakłopotaniem&lt;/&gt;<br>To niech już Zosia powie, bo ja nie umiem