dla mnie (podobnie zresztą jak dla wielu innych) sens bycia Krakowem. Także ludzie, którzy do mnie przychodzą i do których ja idę, mają dla mnie jakiś sens. Odnajduję siebie w świecie ukonstytuowanych sensów. Gdzie sens się kończy, tam powstaje dla mnie zadanie: zrozumieć sens. Zrozumieć sens, znaczy ukonstytuować sens. Proces konstytuowania sensu przenika całe moje życie. Poprzez coraz to bogatszy sens odkrywam coraz to wszechstronniej bogactwa bytu. Bo nie ma dla mnie "czystego bytu". Widzę byt przez "okno" <page nr=213> jego sensu. W chwili, gdy wszelkie wysiłki konstytuowania sensu spełzną na niczym, pojawia się we mnie świadomość obcości. Wtedy też zaczyna mnie budzić