niższych wysokościach nad poziomem morza woda roztopowa wsiąka w śnieg i firn. Można wyróżnić obszary charakteryzujące się odmiennymi warunkami termicznymi i intensywnością topnienia. P.A. Szumski i E.N. Cykin (1962) wydzielili 7 stref glacjalnych, zmieniających się w profilu pionowym i różniących się nieco rozkładem w warunkach klimatu morskiego i kontynentalnego (por. Baranowski, 1977, s.9 - 11).<br> Schemat stref glacjalnych (facji), zaproponowany przez C.S. Bensona (1961) dla subpolarnej kopuły lodowej i uzupełniony przez F. Müllera (1962), przyjął się szeroko i jest powszechnie akceptowany (rys. 3.8). Idąc od góry lodowca, mamy wpierw strefę śniegu suchego. Topnienie nie zachodzi tu nawet