przed czołem przemieszczających się mas lodu. Jeziora te leżą najczęściej po wewnętrznej stronie moren czołowych, przy czym oś podłużna jest zazwyczaj równoległa do wałów morenowych. Tego typu jeziora występują często w strefach wododziałowych stanowiących zwykle granice maksymalnych zasięgów poszczególnych stadiałów.<br><br>Typ 10. Jeziora w zagłębieniach w glinie w zasięgu lądolodów kontynentalnych nazywane kotłami (kociołkami). Genezę ich mis wiąże się z wytapianiem brył martwego lodu o znacznych miąższościach lub z eworsyjnym przegłębianiem podłoża przez wody topniejących mas lodu. Są to jeziora o niewielkich powierzchniach, lecz o pokaźnych głębokościach, rzędu kilkudziesięciu metrów. Mają one strome stoki den, stożkowe kształty mis, zarys linii brzegowej