praktyce oddzielenie efektów sublimacji śniegu i lodu od parowania utworzonej w wyniku ich topnienia wody jest bardzo trudne. Ogólne znaczenie tych procesów jest małe. W.S.B. Paterson (1981) ocenia ich udział na ok. 5% wartości ablacji. Stają się one istotniejsze, gdy ablacja ogólna jest niewielka, np. w suchym klimacie kontynentalnym Antarktydy. Mały Lodowiec Meserve'a na Ziemi Wiktorii traci rocznie 0,61 g/cm, z czego na sublimację przypada ok. 55%, na parowanie ok. 40%, na odpływ wód roztopowych zaś tylko 3 - 4% (Bull, Carnein, 1970). Istotną rolę sublimacji stwierdzono na stacji "Mizuho" (Antarktyda Wschodnia). Sublimacja dominuje w lecie (od września