trzema paskami. Potem - szczerozłoty łańcuch na szyi. Po trzecie - &lt;orig&gt;komóra&lt;/&gt;. &lt;orig&gt;Komóra&lt;/&gt; - mało powiedziane. By nie zasłużyć sobie na krzywdzące miano jednokomórkowca - dwie, a niektóry ma nawet trzy.<br>I jeszcze czwarty znak: ostry pisk opon, gdy jadąc od Śródmieścia, daje w prawo ku Giełdzie. Sprzedaje - zapewne - szyby naftowe w Kuwejcie lub kopalnie złota w RPA. Bo przecież nie dwadzieścia paczek pampersów czy snickersów zmusza go do karkołomnych jednoręcznych wyczynów automobilowych i telefonicznych?<br>&lt;orig&gt;Komóra&lt;/&gt; nie jest już znakiem kapitalistyczno-rynkowej nobilitacji, jak parę lat temu, gdy sama bateria była wielkości sakwojażu. Przeciwnie - zminiaturyzowana, ledwie widoczna, generuje tragedie. W środkach komunikacji - gdy zadzwoni - widzimy histeryczny