Typ tekstu: Książka
Autor: Janicka Bożena, Janda Krystyna
Tytuł: Gwiazdy mają czerwone pazury
Rok: 1998
wiersz, robi mi się niedobrze. Myślisz, że się starzeję?
Nie, masz nerwicę. Będę codziennie strzygł trawnik. Podobno wtedy się wynoszą, bo je denerwuje hałas.

Kochasz mnie jeszcze?
Kocham. Jak spektakl?
Dobrze, ale nie wstali.
Jak mogli!
Nie, źle gram. Nie mogę się skupić. Jestem beznadziejna.
A co kret? Zrobił nowe kopce?
Nie wiem. O której mam cię odebrać z lotniska?
Spróbuj nasypać mu jeszcze tego proszku. I polej wodą.

Dlaczego ze mną nie rozmawiacie!? Musimy rozmawiać ze sobą! Jak pytam, co w szkole?, co słychać?, nie odpowiadajcie mi jednym słowem! Bo mnie lekceważycie! Nikt się mną nie przejmuje!
Zostaw dzieci, chłopcy
wiersz, robi mi się niedobrze. Myślisz, że się starzeję?<br>Nie, masz nerwicę. Będę codziennie strzygł trawnik. Podobno wtedy się wynoszą, bo je denerwuje hałas.<br><br>Kochasz mnie jeszcze?<br>Kocham. Jak spektakl?<br>Dobrze, ale nie wstali.<br>Jak mogli!<br>Nie, źle gram. Nie mogę się skupić. Jestem beznadziejna.<br>A co kret? Zrobił nowe kopce?<br>Nie wiem. O której mam cię odebrać z lotniska?<br>Spróbuj nasypać mu jeszcze tego proszku. I polej wodą.<br><br>Dlaczego ze mną nie rozmawiacie!? Musimy rozmawiać ze sobą! Jak pytam, co w szkole?, co słychać?, nie odpowiadajcie mi jednym słowem! Bo mnie lekceważycie! Nikt się mną nie przejmuje!<br>Zostaw dzieci, chłopcy
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego