biegu ku nowemu celowi, nowemu działaniu, co - w złym czy dobrym - jest <br>prawem życia wszelkiego stworzenia, czy to będzie skorpion, czy człowiek.<br> Śnieg, który jak wszystkie dary przyrody nie czyni wyboru między ludźmi, skrzypiał <br>cicho pod dużymi stopami księdza Grozda, a jego brat-mróz, migotał w powietrzu <br>srebrnymi igiełkami <page nr=224>. Na kopcu, ponad Wysokim Zamkiem, płonęły stosy <br>drzewa ku czci pana o słynnych wąsach, który w czamarze i półżupanku z brązu <br>stał teraz na granitowym cokole i spoglądał uważnie w głąb ulicy Jagiellońskiej, <br>jakby się wahał, czy nie pójść do Musiałowicza na filiżankę gorącego krupniku. <br>Ta myśl była w powietrzu, w cudownym