są pasją matki, która wyszywanie i haftowanie uważała za typowe przymioty kobiecości.<br> Dom pełen był lekkich, ażurowych tkanin, wykonywanych przez matkę według brabanckich i weneckich wzorów. Przeważnie białe jedwabne serwetki, różnej wielkości, spoczywały na kredensie, szafach, stołach, komodach, skrzyniach, kufrach, toaletce i serwantce. Niektóre, uzupełnione haftami z niebieskiego lub różowego kordonku, przyciągały wzrok, budząc podziw i zachwyt nad niezwykłą pracowitością pani domu. Witek jednakże nigdy dotychczas nie wychwalał tych typowo damskich robótek i matka natychmiast zrozumiała, że jej najdroższy syn koniecznie chce się jej przypodobać, a właściwie zabiega o jej życzliwość dla tamtej, nie znanej jeszcze kobiety. To też było w