zjeżdżalnia, na którą wspięłam się kilka razy. Światło zgaszone, bo już po dziewiątej i dzienni mieszkańcy pokoju śpią od godziny w rozhuśtanych łóżkach. Mogę tu siedzieć spokojnie, mogę gładzić niedźwiedzie po znużonych futrach oglądając w półmroku desenie ścian. Pomalowano pokój w ilustracje do bajek. Jest Kubuś Puchatek i jego przyjaciele, kot w butach i delikatna kolombina w atłasowych pantofelkach. Obok niej pajac wspięty na palce...<br>Z zamyślenia wyrywa mnie skrzyp drzwi - chłopiec z pokładu.<br>Przetrząsnął cały statek i drogą eliminacji doszedł do wniosku, że muszę być tutaj. Zdejmuje niedźwiedzia z moich kolan, kładzie go na podłodze, a potem bierze mnie na