Ma ona wypracować dla żeglugi rozwiązania systemowe podobne do tych, jakie przyjęły kraje OECD (na przykład zamiast podatków - opłata tonażowa). Bierze się też pod uwagę ewentualność zastosowania działań osłonowych w stosunku do firm, których byt jest zagrożony. Złośliwi uważają, iż do rozmów jeszcze by nie doszło, gdyby nie świadomość, że krach nastąpi jeszcze przed najbliższymi wyborami do parlamentu. A więc obciąży nie konto następców, tylko obecnej ekipy.<br>Winnych jest wielu, więc do winy nie poczuwa się nikt. Armatorzy wskazują na fiskalizm państwa, który zmuszał ich do ucieczki pod obce bandery oraz do zamawiania statków w zagranicznych stoczniach. Jednak do tej pory