lat.<br>- Ale serce to nic nie znaczy - rzekł Widmar i. wstał ciężko i niezgrabnie. Doskonała myśl przyszła mu do głowy. "Boruch? pomyślał, to dobrze wiedzieć".<br>- Gold - zaczął - za dolary można wychować syna na inżyniera - i zamilkł groźny, a zarazem kuszący. Jego piękne, o ciemnych błyskach oczy ześliznęły się po postaci krawca.<br>Abraham Gold stanął obok niego. "Skąd on ma na sobie tyle puchu? - pomyślał Widmar przelotnie cała pierzyna!" Widać było, że krawiec walczy z czymś w duszy. Po chwili z jego zaczerwienionego oka wypłynęło kilka łez mętnych i brudnych, które pociekły wzdłuż nosa. Drugie oko pozostało jednak czyste i spokojne. Abraham