Mistrzem epigramatu satyrycznego był rzymski poeta Marcjalis (ok. 40 r. n.e. - ok. 104 r. n.e.), który zwięzłość uczynił narzędziem dowcipu, nierzadko złośliwego. Renesansowy teoretyk literatury i autor poetyki normatywnej (Poetices libri septem, 1561), Iulius Caesar Scaliger określał epigramat jako poemat opisujący ludzi, rzeczy lub zdarzenia, którego zaletą jest krótkość i dowcip, osiągane za pomocą kontrastu i niespodzianki.<br>Wśród fraszek są epigramaty, ale są i wiersze liryczne, refleksyjne, erotyczne. Prześledzenie wzorów fraszek pozwala jeszcze raz stwierdzić, że Kochanowski szczególnym zainteresowaniem obdarzał literaturę grecką. Około pół setki fraszek można wywieść bezpośrednio z Antologii greckiej.<br>Anthologia graeca był to zbiór epigramatów różnych