olchy. Na tle żółtej łąki. Usiadłem<br>prosto, żeby upewnić się - wytężyłem wzrok. Nie myliłem się: to na<br>pewno był pan Słoma w swoim kapeluszu nie-wiadomo-jakiego-koloru.<br>Widziałem wyraźnie żółtawą brodę, duży nos. Rękawy koszuli miał<br>podwinięte. Patrzył na nas.<br>Jedną rękę położył na pniu olchy. Chciałem do niego krzyknąć, zamachać,<br>ale zawahałem się, pamiętam.<br><br><br><br><br>&lt;page nr=185&gt;<br> - Tato, pan Słoma - powiedziałem szeptem.<br> Ojciec ocknął się z zamyślenia. Patrzył w przeciwną stronę -<br>siedział tyłem do brzegu. Pokazałem to miejsce. Nie śpiesząc się<br>poruszył wiosłami i obrócił ponton. Teraz ja siedziałem tyłem do pana<br>Słomy - ojciec przodem.<br> - Gdzie - zapytał po chwili. - Co ty mówisz